چهل حدیث قرآنی

   برای مشاهده احادیث کلیک کنید.

واژه عيد در قرآن کريم تنها يکبار در آيه 114، سوره مائده آمده است: "عيسي‌ بن مريم گفت: بارالها! پرودگارا! براي ما از آسمان مائده‌اي فرست تا اين روز براي ما و کساني که پس از ما مي آيند، عيد باشد که تو بهترين روزي دهندگاني و آيت و حجتي از جانب تو براي ما باشد." ‏‏"عيد" روزي است که در آن سود و منفعتي به دست بيايد و در شرع مقدس اسلام، روزهاي غدير، قربان و فطر عيد ناميده مي‌شوند که در عيد اضحي، قرباني و در عيد فطر، زکات فطره مطرح است و درغدير، حضرت علي (ع) به امامت منصوب شدند. همچنين مي‌توان گفت؛ عيد آن روزي است که در آن نماز ويژه‌اي برگزار کنند يا روزي است که مجمعي در آن فراهم آيد و يا آنکه عيد روزي است که خلق از ماتم به شادماني "عود" کنند يا روزي است که تفاوتي ميان درويش و توانگر نباشد يا آنکه "عيد" روز شريف و ارجمندي مي‌تواند باشد. ‏از آيه "مائده" استفاده مي‌شود که حضرت عيسي مسيح (ع) روز نزول مائده را که سال‌روز وقوع يک معجره الهي در تاريخ است، براي همه انسان‌ها "عيد" قرار داده است تا اين روز، آيت و حجتي از جانب خداوند براي مردمان در تمامي اعصار بوده باشد و به ميمنت اين پديده پربرکت همه ساله شادماني و خجستگي آن روز تکرار شود. ‏
از آنجا که "مائده" به معناي خوان پرنعمت، تنها دوبار در سوره مائده آمده است، مي‌توان گفت؛ نزول رزق از آسمان به درخواست حضرت عيسي مسيح (ع) ويژگي خاصي داشته که به خاطر آن عنوان "مائده" را به خود گرفته است. ‏
راغب اصفهاني مي‌گويد: "مائده طبق و خواني است که در آن طعام باشد که هم به آن طبق و هم به طعام مائده گفته مي شود." ‏بنابراين، عيد در اين آيه اشاره دارد به نزول يک برکت آسماني در پوشش طبق يا طبق‌هايي از طعام و خوردني که مي‌تواند تکرار و بازگشت آن روز نيز همان برکات را به همراه داشته باشد و از اين جهت، آيت و حجتي ديگر از جانب خداوند متعال براي انسان‌ها و فرصتي ديگر براي ايجاد ارتباط با خدا و ذکر و ياد او در دل ها و زبان ها باشد.

در قرآن میخوانیم : «الم نجعل الارض مهادا والجبال اوتادا»^{نبا 7}  آیا زمین را گسترده و کوهها را میخها قرار ندادیم و« والقی فی الارض رواسی آن تمیدبکم»نحل15 و لقمان10.

رواسی جمع راسیه  بمعنی ثابت ومحکم است و "تمید" از " مید" بمعنی میل و اضطراب است. یعنی در زمین کوههای ثابت و محکم افکند تا شما را میل ندهد و این سو و انسو نیاندازد ومضطرب نکند.

میل و اضطراب مردم درصورتی است که زمین خودش مائل و مضطرب و لرزان باشد.

آیات صریح اند در اینکه کوهها میخهای زمین و مانع لرزانیدن و مضطرب شدن آن است. مراد از این اضطراب و لرزه در صورت نبودن کوهها چیست ؟

از پوسته زمین هرچه پایین تر برویم با افزایش یکنواخت حرارت روبرو خواهیم بود مثلا در عمیق ترین معدن طلای جهان در افریقای جنوبی دیواره های معدن به اندازه ای گرم است که دستگاه خنک کننده آن چندین میلیون دلار خرج دارد تا کار کردن را در اعماق معدن بر کارگران تحمل پذیر کند اگر افزایش حرارت را در اعماق ادامه دهیم در عمق پنجاه کیلومتری ، درجه حرارت به هزار و پانصد خواهد رسید که محل ذوب شدن سنگهاست با وجود این  بعلت فشار شدید نزدیک به دو هزار  اتمسفر که در این عمق حکمفرماست مواد و سنگها سِّال نمیشوند بلکه خاصیت پلاستیکی بدست میآورند که گاهی در قشرهای نازک حرکت کرده و در اثر کم شدن فشار بصورت مذاب درآمده و در شکل آتشفشان بیرون میریزند معمولا پذیرفته شده که هسته و مرکز زمین بعد از پنجاه کیلومتر عمق که هنوز به مرکز اصلی نرسیده دارای دوهزار درجۀ حرارت میشود و آن از درجۀ ذوب آهن که هزار و پانصد و سی وپنج است بیشتر میباشد .

از عمق 3000کیلومتری هستۀ آهنی زمین شروع میشود که درجۀ حرارت آن چهارهزار و درجۀ فشار در حدود دومیلیون اتمسفر است در گذشته میگفتند مرکز زمین مذاب است و بعدها گفتند در آن فشار عجیب ، نمیتواند مذاب باشد بلکه مرکز آن در اثر حرارت و فشار پلاستیکی(شکل) و قابل ارتجاع است و در قشرهای نازک زمین که به بالا میاید بتدریج که از فشار کاسته شده بصورت مذاب درآمده و بصورت آتشفشان بوجود میاید .

بهرحال مرکز زمین مثل پوستۀ آن جامد نیست و پوستۀ آن نسبت بمرکز ، مثل پوسته تخم مرغ است نسبت به دورن تخم مرغ ،،..... زمین با  حرکتهای وضعی و انتقالی  و محوری و سایر حرکتهای وضعی و انتقالی و محوری و سایر حرکتهای دیگریکه دارد اگر کـــوههـا نـــمیبود  مرتبأ  پوستـۀ آن  که روی هسته ای پلاستیکی شکل قرار گرفته باین سو و آنسو میلغزید و زندگی را غیر ممکن میساخت و چه بسا که پوسته پاره میشد و این کوهها هستند که سر به آسمان کشیده و چند برابر آن در زمین ریشه دوانیده و از هر طرف پوستۀ زمین را بزنجیر کشیده و آنرا  بروی هسته میخکوب کرده اند .

ناگفته نماند ریشه کوهها در زیر زمین چند برابر ارتفاع انها روی زمین است و نیز ناگفته نماند که کوهها فقط برروی قاره ها نیستند بلکه در زیر دریاها و اقیانوسها نیز کوههای بساری وجود دارند بلکه طولانیترین سلسله جبال در زیر آبها پنهان است مثلا سلسله جبال اطلس میانه از ایسلند شروع شده بسوی قطب جنوب ادامه دارد ، این سلسله جبال که بشکل حرف انگلیسیs  است در حدود بیست هزار کیلومتر طول دارد  و بیشتر قله های آن نیم تا یک مایل با سطح آب فاصله دارد .(دریا دیار عجائب)

در مجله مکتب اسلام شمارۀ 8 سال1313 صفحه68 مقاله مفصل و علمی دربارۀ لنگر بودن کوهها هست که بسیار مفید و قابل دقت است .در آنجا نوشته شده است که :

طوفانهای روی کره زمین سرعت حرکت آنرا کم و زیاد میکند مثلا در طول 50 کیلومتر طوفان اگر بلندی کوهها را متوسط  2 کیلومتر فرض کنیم  نسبت بجهت طوفان ، 86 میلی متر درثانیه از حرکت زمین کاسته یا  ّآن اضافه میشود این افزایش یا کاهش گرچه ناچِـــیز است ولی لرزش و ضربۀ آن باندازۀ انفجار ناگهانی شصت و نه میلیون عدد بمب هیدروژنی ردیف 50مگا تن است(بمب هیدروژنی ردیف 50 مگاتن برابر 2500 عدد بمب اتمی است که در هیرشیما ژاپن استفاده شد) اگر هنگام وقوع طوفانهای وحشتناک ، زمین گرفتار این ضربه ها میشد همه چیز و آثار حیات از بین میرفت. ضربه گیر این ضربه های مخوف کوههــا هستند که بشکل کامل چرخ لنگری تغییرات ناگهانی سرعت را به تغییرات تدریجی سرعت تبــدیل میکنند. این تحقیق با کلمه « آن تمیدبکم » خیلی مناسب است .

اینست معنای آیاتیکه میگوید : کوهها رامیخها قرار دادیم و کوهها برای آنست که زمین از اضطراب و لرزه بازماند. (قاموس قرآن جلد یک 1352)

به عکس زیر دقت کنید:

لایه بیرونی زمین که روی آن زندگی میکنیم و قاره ها و اقیانوسها را در بر میگیرد و در جائی از آن کوه و در جائی دیگر آن دشت است از تعدادی صفحه های بزرگ و کوچک تشکیل شده که در سمت و سوهای گوناگون در حرکت هستند. کوههایسنگی توازن و تعادل و یکپارچگی این صفحه های در حال حرکت را حفظ می کند. و به این ترتیب کوههای سنگی هم از نظر شکل مانند وتد می مانند و هم از نظر کارکرد.

 قـشـرسطح زمین از تعدادی لایه های کوچ و بزرگ جدا از هم تشکیل شده که پیش از این آنها را دیدیم. این لایه ها که در حرکت می باشند، در جاهـائی یکی از آنها زیر دیگری می رود. بخشی از لایه ای که زیر لایه دیگر می رود به مواد مذاب درون زمین می رسد و ذوب می شـود. با تنگ شدن عـرصه آتشـفـشـان ایجاد می شود و مواد بیرون ریخته می شود و کوه ایجاد می کند، و همینطور لایه ای که بالای لایه دیگر قرار می گیرد و به بالا حرکت می کند، به شکلی که در تصویر می بینیم چین بر میدارد و رفته رفته چینها بزرگ می شوند و به کوه تبدیل می شوند،  که اگر چنین نمی شد در ادامه رفـتن لایه ای زیر لایه دیگر، لایه بالائی بالا و بـالاتر می آمد و سطح زمـیـن در مـنطقه مزبور شیب پیدا می کرد.

همینطـور اگر برخورد دو لایه سریع اتفاق بیفتد نیز به شکلی کهدر تصویر می بینیم زمین چین می خورد ورشته کوه درست می شود. که اگر چنین امکانی وجود نمی داشت نیز منجر به بالا رفتن لایه ای و به زیر رفـتـن لایه دیگر می شد که در نـتیجه منجر به تمایل و شیب دار شدن سطح زمین می شد و خانه ها مایل می شدند

در قرآن میخوانیم : «الم نجعل الارض مهادا والجبال اوتادا»^{نبا 7}  آیا زمین را گسترده و کوهها را میخها قرار ندادیم و« والقی فی الارض رواسی آن تمیدبکم»نحل15 و لقمان10.

رواسی جمع راسیه  بمعنی ثابت ومحکم است و "تمید" از " مید" بمعنی میل و اضطراب است. یعنی در زمین کوههای ثابت و محکم افکند تا شما را میل ندهد و این سو و انسو نیاندازد ومضطرب نکند.

میل و اضطراب مردم درصورتی است که زمین خودش مائل و مضطرب و لرزان باشد.

آیات صریح اند در اینکه کوهها میخهای زمین و مانع لرزانیدن و مضطرب شدن آن است. مراد از این اضطراب و لرزه در صورت نبودن کوهها چیست ؟

از پوسته زمین هرچه پایین تر برویم با افزایش یکنواخت حرارت روبرو خواهیم بود مثلا در عمیق ترین معدن طلای جهان در افریقای جنوبی دیواره های معدن به اندازه ای گرم است که دستگاه خنک کننده آن چندین میلیون دلار خرج دارد تا کار کردن را در اعماق معدن بر کارگران تحمل پذیر کند اگر افزایش حرارت را در اعماق ادامه دهیم در عمق پنجاه کیلومتری ، درجه حرارت به هزار و پانصد خواهد رسید که محل ذوب شدن سنگهاست با وجود این  بعلت فشار شدید نزدیک به دو هزار  اتمسفر که در این عمق حکمفرماست مواد و سنگها سِّال نمیشوند بلکه خاصیت پلاستیکی بدست میآورند که گاهی در قشرهای نازک حرکت کرده و در اثر کم شدن فشار بصورت مذاب درآمده و در شکل آتشفشان بیرون میریزند معمولا پذیرفته شده که هسته و مرکز زمین بعد از پنجاه کیلومتر عمق که هنوز به مرکز اصلی نرسیده دارای دوهزار درجۀ حرارت میشود و آن از درجۀ ذوب آهن که هزار و پانصد و سی وپنج است بیشتر میباشد .

از عمق 3000کیلومتری هستۀ آهنی زمین شروع میشود که درجۀ حرارت آن چهارهزار و درجۀ فشار در حدود دومیلیون اتمسفر است در گذشته میگفتند مرکز زمین مذاب است و بعدها گفتند در آن فشار عجیب ، نمیتواند مذاب باشد بلکه مرکز آن در اثر حرارت و فشار پلاستیکی(شکل) و قابل ارتجاع است و در قشرهای نازک زمین که به بالا میاید بتدریج که از فشار کاسته شده بصورت مذاب درآمده و بصورت آتشفشان بوجود میاید .

بهرحال مرکز زمین مثل پوستۀ آن جامد نیست و پوستۀ آن نسبت بمرکز ، مثل پوسته تخم مرغ است نسبت به دورن تخم مرغ ،،..... زمین با  حرکتهای وضعی و انتقالی  و محوری و سایر حرکتهای وضعی و انتقالی و محوری و سایر حرکتهای دیگریکه دارد اگر کـــوههـا نـــمیبود  مرتبأ  پوستـۀ آن  که روی هسته ای پلاستیکی شکل قرار گرفته باین سو و آنسو میلغزید و زندگی را غیر ممکن میساخت و چه بسا که پوسته پاره میشد و این کوهها هستند که سر به آسمان کشیده و چند برابر آن در زمین ریشه دوانیده و از هر طرف پوستۀ زمین را بزنجیر کشیده و آنرا  بروی هسته میخکوب کرده اند .

ناگفته نماند ریشه کوهها در زیر زمین چند برابر ارتفاع انها روی زمین است و نیز ناگفته نماند که کوهها فقط برروی قاره ها نیستند بلکه در زیر دریاها و اقیانوسها نیز کوههای بساری وجود دارند بلکه طولانیترین سلسله جبال در زیر آبها پنهان است مثلا سلسله جبال اطلس میانه از ایسلند شروع شده بسوی قطب جنوب ادامه دارد ، این سلسله جبال که بشکل حرف انگلیسیs  است در حدود بیست هزار کیلومتر طول دارد  و بیشتر قله های آن نیم تا یک مایل با سطح آب فاصله دارد .(دریا دیار عجائب)

در مجله مکتب اسلام شمارۀ 8 سال1313 صفحه68 مقاله مفصل و علمی دربارۀ لنگر بودن کوهها هست که بسیار مفید و قابل دقت است .در آنجا نوشته شده است که :

طوفانهای روی کره زمین سرعت حرکت آنرا کم و زیاد میکند مثلا در طول 50 کیلومتر طوفان اگر بلندی کوهها را متوسط  2 کیلومتر فرض کنیم  نسبت بجهت طوفان ، 86 میلی متر درثانیه از حرکت زمین کاسته یا  ّآن اضافه میشود این افزایش یا کاهش گرچه ناچِـــیز است ولی لرزش و ضربۀ آن باندازۀ انفجار ناگهانی شصت و نه میلیون عدد بمب هیدروژنی ردیف 50مگا تن است(بمب هیدروژنی ردیف 50 مگاتن برابر 2500 عدد بمب اتمی است که در هیرشیما ژاپن استفاده شد) اگر هنگام وقوع طوفانهای وحشتناک ، زمین گرفتار این ضربه ها میشد همه چیز و آثار حیات از بین میرفت. ضربه گیر این ضربه های مخوف کوههــا هستند که بشکل کامل چرخ لنگری تغییرات ناگهانی سرعت را به تغییرات تدریجی سرعت تبــدیل میکنند. این تحقیق با کلمه « آن تمیدبکم » خیلی مناسب است .

اینست معنای آیاتیکه میگوید : کوهها رامیخها قرار دادیم و کوهها برای آنست که زمین از اضطراب و لرزه بازماند. (قاموس قرآن جلد یک 1352)

لایه بیرونی زمین که روی آن زندگی میکنیم و قاره ها و اقیانوسها را در بر میگیرد و در جائی از آن کوه و در جائی دیگر آن دشت است از تعدادی صفحه های بزرگ و کوچک تشکیل شده که در سمت و سوهای گوناگون در حرکت هستند. کوههایسنگی توازن و تعادل و یکپارچگی این صفحه های در حال حرکت را حفظ می کند. و به این ترتیب کوههای سنگی هم از نظر شکل مانند وتد می مانند و هم از نظر کارکرد.

 قـشـرسطح زمین از تعدادی لایه های کوچ و بزرگ جدا از هم تشکیل شده که پیش از این آنها را دیدیم. این لایه ها که در حرکت می باشند، در جاهـائی یکی از آنها زیر دیگری می رود. بخشی از لایه ای که زیر لایه دیگر می رود به مواد مذاب درون زمین می رسد و ذوب می شـود. با تنگ شدن عـرصه آتشـفـشـان ایجاد می شود و مواد بیرون ریخته می شود و کوه ایجاد می کند، و همینطور لایه ای که بالای لایه دیگر قرار می گیرد و به بالا حرکت می کند، به شکلی که در تصویر می بینیم چین بر میدارد و رفته رفته چینها بزرگ می شوند و به کوه تبدیل می شوند،  که اگر چنین نمی شد در ادامه رفـتن لایه ای زیر لایه دیگر، لایه بالائی بالا و بـالاتر می آمد و سطح زمـیـن در مـنطقه مزبور شیب پیدا می کرد.

همینطـور اگر برخورد دو لایه سریع اتفاق بیفتد نیز به شکلی کهدر تصویر می بینیم زمین چین می خورد ورشته کوه درست می شود. که اگر چنین امکانی وجود نمی داشت نیز منجر به بالا رفتن لایه ای و به زیر رفـتـن لایه دیگر می شد که در نـتیجه منجر به تمایل و شیب دار شدن سطح زمین می شد و خانه ها مایل می شدند